- yukarıya\ doğru
- кве́рху
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
yukarıya\ doğru
Смотреть что такое "yukarıya\ doğru" в других словарях:
aparkat — is., sp., İng. uppercut Boksta bükük kolla aşağıdan yukarıya doğru çeneye atılan yumruk … Çağatay Osmanlı Sözlük
arşe — is., Fr. archet 1) Tren, troleybüs, tramvay vb. elektrikle işleyen taşıtlarda telden elektrik akımı almaya yarayan, yukarıya doğru uzanmış demir yay 2) müz. Keman yayı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikit — is., min. Mağaralarda tavandan damlayan kireçli suların katılaşmasıyla tabandan yukarıya doğru oluşan kalker birikintisi, stalagmit … Çağatay Osmanlı Sözlük
fıskiye — is., esk., Ar. fisḳiyye Suyu yukarıya doğru, türlü biçimlerde fışkırtan ağızlık, fışkırık Bu fıskiyenin sularını yıllarca neşeden çağıldar gibi duymuştum. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
fışkırmak — den 1) Gaz veya sıvılar bir yerden basınç etkisiyle yukarıya doğru birdenbire ve hızla çıkmak Suya en başköşeyi ayırmalarının nedeni de iyi suyun, hemen hemen memleketimizin dört bucağından fışkırmasıdır. S. Birsel 2) Bitkiler toplu hâlde, gür… … Çağatay Osmanlı Sözlük
helezonlaşmak — nsz Sarmal, kıvrımlı biçime gelmek Aliş in miğferinden çıkan marpuç yukarıya doğru bir yılan gibi helezonlaşıyordu. Halikarnas Balıkçısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaldıran — is., anat. Bazı organları yukarıya doğru kımıldatan kas … Çağatay Osmanlı Sözlük
kasketli — sf. Kasketi olan Bu rıhtım boyunca birtakım mavi gömlekli, siyah kasketli hamallar yukarıya doğru bağırıyorlar. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
Meksika dalgası — is., sp. Seyircilerin tribünde bir dalga görüntüsü verecek biçimde gruplar hâlinde ve birbiri ardınca hızla kollarını yukarıya doğru kaldırıp ayağa kalkmaları ve tekrar oturmaları biçiminde yaptıkları tezahürat … Çağatay Osmanlı Sözlük
taban — 1. is. 1) Ayağın alt yüzü, aya 2) Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı 3) Ayakkabının alt bölümü 4) Kaide 5) Bir şeyin en alt bölümü 6) Değerlendirmede en alt derece 7) Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime… … Çağatay Osmanlı Sözlük
traksiyon — is., tıp, Fr. traction 1) Çekim 2) Kırık kol veya bacağı yataktan yukarıya doğru kaldıran araç Sol kolum alçıda. Sağ bacağım traksiyonla yukarı çekildi. A. Kulin … Çağatay Osmanlı Sözlük
